شعری از فاطمه دلشادی

باشد قبول گريه من بي صدا تر است
هر كس سكوت كرده دلش مبتلا تر است

حالات من براي همه آشكار نيست
عاشق ميان همهمه بي ادعا تر است

فهميدم از شكستن بغض نهفته ام
رازي كه سر به مهر شود برملا تر است

لا يمكن الفرار از عشقت،عجيب نيست
عشق تو از زمان و مكان هم فراتر است

بي تو نفس كشيدن من سخت ميشود
حتي هوا كنار تو باشد هوا تر است

گفتي كه اشك مرهم درد است و چشم هام
از لحظه اي كه با تو شدم آشنا...تر است

فاطمه دلشادی