شعری از

تقدیم به مادران چشم براه مدافعان حرم که  منتظر پیکر فرزندانشان هستند

خبر آمد که تو جا مانده ای آنجا پسرم
چه کنم از غم تو باز گرفته کمرم

تازه می خواستم از دخترشان قول... ولی
باید امشب خبر خوش ببرم یا نبرم؟!

خودشان محض تسلای دلم آمده اند
غرق اشک است حرم آمده ای در نظرم

از همان کودکیت هم به پریدن مشتاق…
بودی و هیچ نگفتی که چگونه بپرم

شد گوارای وجودت به خدا پیوستی
نکند فکر کنی سوخته باشد جگرم

نه عزیزم  تو سرافراز نمودی مارا
تا که خالی نشود سنگر اسلام و حرم

هر زمان خواستی اما تو بیا و برگرد
مثل این مادر همسایه ببین پشت درم

عفت نظری

1394/01/24