شعری از لیلا علیزاده

به جز پاییز فصل  دیگری در روزگارم نیست
نمیخواهم بهار تازه ای وقتی بهارم نیست

به روی خنده گلهای زیبا چشم میبندم
که این شادی حریف غصه های بی شمارم نیست

میان این همه گل من شبیه لاله ای هستم 
که غیر از سینه ی خود هیچ قلبی داغدارم نیست

چنان از خویش در آیینه ی دنیا گریزانم
که حتی سایه ام هر جا که هستم در کنارم نیست

چگونه انتخابت کرده ام ای زندگی!وقتی
به غیر از جبر چیز دیگری در اختیارم نیست