شعری از سجاد بوستانی

بعد از تو باز پشت سرم حرف میزنند          
 مردم دوباره شایعه ها میپراکنند

آخر جواب اهل محل را چه میدهی؟           
 اینها مرا همیشه کنار تو دیده اند

این عادلانه نیست که هی دورتر شوی         
وقتی که دستهات به دستم نمیرسند!

برگرد و زندگی مرا تلخ تر نکن                
 برگرد و باز هم به دل ساده ام بخند

اصلا خودم به عمد گرفتار میشوم              
تنها اشاره کن بکشم خویش را به بند
.
.
.
باید برای آمدنت فکر بکر کرد                
 این شعرها که راه به جایی نمیبرند