شعری از رقیه هژبری
خواهرم چادرت گلی خوشبوست
گرچه دور و برت پر از خار است
بین خار و تنت همین چادر
مثل دژ، مثل سد و دیوار است
نوری از جنت برین است آن
خواهرم زینتی چنین داری
دیگران را به حال خود بگذار
مثل زهرا نشان ز دین داری
ماه در چادر شبش زیباست
زیر چادر چقدر ماه شدی
با همین بال و پر شبیه ملک
کامل و مثل بدر، ماه شدی
چادرت را ببوس و بر سر کن
چون که آن فرش پای فاطمه است
گرچه امروزه حفظ آن سخت است
حافظ رازهای فاطمه است