شعری از سارارمضانی

بسم الله النور
تاریخ از نگاه ترت شعله می کشد
از زخم های مستمرت شعله می کشد
خورشید آب می شود از شرم چشمهات
از داغ مانده بر جگرت شعله می کشد
آبی ترین نوای غزل هایم! آسمان-
از بازوان غوطه ورت شعله می کشد
گویی قیامت است که هر لحظه صد بهشت
از خیمه های پشت سرت شعله می کشد
- پرواز،سوره ای که پر از التهاب هاست-
از آیه های بال و پرت شعله می کشد!