نخستین جشنواره منطقه ای ارسباران با معرفی برگزیدگانش در شهرستان اهر به کار خود پایان داد.اکبر قنبرزاده شاعر عضور دوره چهارم آفتابگردان ها در دو بخش شعر آیینی و بخش ویژه ی ارسباران حائز رتبه ی برتر شد.

با هم شعرهای قنبرزاده را زمزمه می کنیم:

1

پدرم گوشه ای از این خانه، غرق در موج جبهه ی دریاست
او خودش هم نرفته در پی خود، تا بداند کجای این دنیاست

سالها روبروی آینه ها، در اتاقش همیشه میجنگد
او اسیر است در خیالاتی، که شبیه رژیم بعثی هاست

 زیر سقفی که بی پناهی اوست، باز در انتظار خمپاره ست
بند پوتین قلب او پاره است، گر چه روحش بلند و بی پرواست

او شهید است و باز میگوید، نا امید است از شهادت خویش
خون او فرش قرمز خانه، قلب او عکسهایی از شهداست

خاطراتی شبیه کوچه و شب، کوچه هایی شبیه خاطره ها
پدرم گوشه ای از این خانه، دور از عالم هنوز هم تنهاست

2

جاودانی شبیه افسانه آخرین عضو از نخستین بود
گر چه روحش بزرگ و والاتر سن و سالش هنوز پایین بود

در پلاکش نوشته بود "حسین" روی سربند قرمزش "الله"
نوجوان زرنگ سنگرها پاسبان بزرگ یک دین بود

قلب او پاک بود چون باران غیرتش کوهی از ارسباران
وزن آر پی جی و گلوله ی آن روی دوشش همیشه سنگین بود

شب که فرماندهش اجازه نداد عازم خاکریز و جنگ شود
خاطر بیقرار و بی تابش سخت آزرده بودو غمگین بود

تلخی روزگار بود اما باز فرهاد بیستون می کند
جنگ میکرد تا شهید شدن عشق او عشق پاک و شیرین بود

آخرین بار در محاصره ی دشمن افتاده بود یک گرهان
او ولی زد به قلب میدانی که پر از گور مخفی مین بود

او قفس را شکست و پر زدو رفت تا به گرهان بگوید آزادند
یاد او ماندو یادگاری او جای جسمش دو لنگه پوتین بود