اولین کلاس آموزشی سومین اردوی بانوان آفتابگردان دورۀ ششم با عنوان «تجربۀ یک شاعر» برگزار شد. تجربۀ یک شاعر یکی از برنامههای جدید شهرستان ادب است که در جریان گفتگویی به معرفی شاعران برجسته و آشنایی شاعران جوان با شاعران پیشکسوت میپردازد. در این جلسه میلاد عرفان‌پور با محمدکاظم کاظمی که از پیشکسوتان شعر انقلاب و حوزۀ نقد است به گفتگو پرداخت.
کاظمی در پاسخ به اولین سوال مطرح شده از جانب میلاد عرفان‌پور در رابطه با آغاز دوران شاعری و ورود به عرصۀ شعر گفت: «علاقۀ من به شعر و شاعری از سن 10 سالگی شروع شد و البته این تمایل به شاعری متاثر از مسایل فطری بوده، هر چند که عوامل محیطی نیز در بروز آن بی تاثیر نبوده است، پرورش استعداد نیاز به موقعیت و شرایط مساعدی دارد که این شرایط برای من هم مهیا بود زیرا خانوادهای اهل ادبیات داشتم و یکی از تفریحات خانوادۀ ما مشاعره و بازی با صنایع ادبی بود.» وی در رابطه با دلیل مهاجرت خانواده‌اش از افغانستان به ایران و میزان آشنایی با فضای ادبی ایران گفت: «عمده‌ترین انگیزۀ افغانستانیها در مهاجرت به کشورهای مختلف فضای ملتهب و بستۀ حاکم در آن زمان بود که به علت روی کار آمدن کمونیست‌ها به وجود آمد. افزایش آزارها و شکنجهها علیه مردم و خشونت و بی‌رحمی که بر مردم اعمال میشد شرایط را بسیار سخت کرده بود و منجر به مهاجرت بسیاری از مردم افغانستان شد.» او ادامه داد: «این مسئله در مورد پسران حساسیت بیشتری داشت زیرا بعد از رسیدن به سن سربازی مجبور به گذراندن این دوران در خدمت حکومت کمونیست و علیه مردم کشورشان بودند. من نیز بعد از گذراندن دورۀ دبیرستان مجبور به انتخاب بودم که مهاجرت را انتخاب کردم.» کاظمی ادبیات، فرهنگ و سینمای ایران را در کشور افغانستان، کاملا شناخته شده دانست و افزود: «حدود 70 درصد از کتاب‌های ایران در افغانستان نیز به فروش میرسد و حتی کتاب‌های درسی ایران نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.»
او اولین روزهای شروع ارتباط خود با محافل ادبی مشهد و آشنایی با شاعران ایرانی را اینگونه توصیف کرد: «زمانی که شعرم قابل ارایه شد در محافل ادبی مشهد حضور داشتم، شعرهای دوران نوجوانی من بیشتر محتوای اجتماعی و سیاسی داشتند اما به دلیل اختناق حاکم بر آن زمان و مجازاتهای سختی که برای مخالفان در نظر میگرفتند این اشعار غیر قابل چاپ بودند. در ایران فضای آزادتری وجود داشت. همچنین امکان مطالعه در ایران بیشتر بود برای مثال مطالعۀ کتاب اقبال لاهوری یکی از عوامل رشد شعر من بود که باعث شد فضای شعری من حال و هوای جدیدتری پیدا کند و اینگونه بود که به فضای شعری چون «پیاده آمده بودم» رسیدم.» کاظمی همچنین از شهید احمد زارعی به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین افراد زندگی‌اش یاد کرد و علت این علاقه و ارادت را مرشد بودن شهید زارعی خواند که او نه به خاطر کتاب‌ها و تالیفاتش بلکه به دلیل سلوک اخلاقی، دانش ادبی، حضور ذهن و قدرت نقادی بالایی که داشت، توانست اثرگذار باشد.
او در ادامه در پاسخ به سوال عرفان‌پور دربارۀ اشعار علی معلمدامغانی و همچنین نحوۀ تاثیرپذیری از اشعارش و روی آوردن به غزل-مثنوی گفت: «برخی از شاعران، شاعران مردم هستند و برخی دیگر شاعر شاعران. مانند خاقانی که حافظ از او تاثیر گرفته است. این به دلیل غنای فراوان اشعار و پختگی آن‌هاست که شاعران دیگر به آنها میپردازند و از آنها بهره میبرند. علی معلم از جمله این شاعران است.» او افزود: «علت علاقه‌مندی‌ام به غزل-مثنوی نمونه‌های این قالب شعری در اشعار علی معلم و احمد عزیزی است و با الگوگیری از آنها اشعاری در این قالب سرودم. ظرفیت مثنوی برای سرودن اشعار روایی از مزیتهای این قالب است که من از این ظرفیت به دلیل علاقه‌ام به شعر روایی استفاده کرده‌ام.»
کاظمی در آخر گفت: «این روزها شعر جوانان دارای امکانات خوبی برای مجهز شدن به تکنیک‌های شعر امروزی‌ست. آنچه کاستی شعر است مطالعات غیر شعری است. بسیاری از آنها چگونه گفتن را میدانند اما چه گفتن را نمیدانند. و این به دلیل آن است که ما از مطالعۀ زندگی غافلیم و در جلسات شعر خلاصه میشویم. و همین مسئله باعث فقر محتوای شعر شده است.»
اردوی آخر دختران ششمین دورۀ آفتابگردان تا جمعه ادامه دارد.