سومین کلاس آقایان با عنوان «موسیقی شعر هیئت» با حضور شاعر اهل بیت (ع) جناب اکبر شیخی همراه بود. وی ابتدا نوحه را به اجزای گوناگون تقسیم نموده و توضیح داد: نوحه متشکل از چهار جزء است که شامل: مضمون ، موسیقی ، ضرب و اجرا ، می شود. در وهله اول از مضمون سخن می گوییم که همان درونمایه و اندیشه شعر شما را در بر می­گیرد. دومین مورد موسیقی است که به تناسب بین اجزای یک سیستم می گویند.

اکبر شیخی موسیقی را متشکل از تناسب بین کشش و تناسب بین گام­ها دانست  و افزود: این ترکیب باعث ایجاد آوایی آهنگین می شود و همین تناسب بین اجزا است که باعث خوشایند شدن موسیقی می شود. سپس از دسته بندی نغمه ها سخن گفت و یادآور شد: مجموع نغمات شبیه به هم که می توانند در یک مجموعه جمع شوند را دستگاه می نامند. و به اجرای آوایی دستگاه های مختلف و تفاوت میان آنها پرداخت. او در پایان بندی صحبتهای خود خطاب به شاعران حاضر گفت : حرف و شعار امام حسین برطبق تمام آمال و آرزوهای هنری خود شاعر نوشته می شود ولی باید به گونه ای باشد که بر سر زبان مردم هم بماند.

این شاعر اهل بیت (ع) افزود، در نوحه سرایی، باید هرشخص نگاه خود و دوربین خود را داشته باشد و نکته ی مهم دیگر در این نوع اشعار،دیدگاه و زبان شاعر است. وی افزود، سکانس بندی مضمون نوحه، از شروط مهم است و مسئله ی مهم در نوحه، مردم است که شاعر برای تاثیرگذاری بیشتر نوحه اش، باید زبان مردم را دانست. شیخی ادامه داد که گوشواره نوحه عصاره نوحه است که باید توجه ویژه به آن شود. نوع رساندن نوحه از اول تا گوشواره و وصل کردن آن به ادامه تا پایان مهم است و گوشواره همان مفهومی است که شاعر و مداح می خواهند به مردم برسانند.

اکبر شیخی، در ادامه ی جلسه، سوالی مطرح کرد که تفسیر ما از موسیقی چیست ؟

او در جواب به این سوال گفت، موسیقی تناسب بین اجزای یک سیستم است. وی درباره آوا ها و نغمه های دستگاه موسیقی ایرانی صحبت کرد و گفت هر شاعر آیینی باید دستگاه های موسيقيايي را بلد باشد تا بتواند تشخیص بدهد کدام دستگاه و گوشه از حزن لازم برای بیان مطالب مفید و موثر است. برای مثال ایشان بیان کردند که مرثیه های سنتی و قدیم کشور در دستگاه چهارگاه می باشد و رویکرد حماسی به شعر می دهد ، و حتی از دستگاه چهارگاه و سه گاه برای تعزیه استفاده می شود.

بحث مهم دیگر که اکبر شیخی در این کلاس مطرح کرد، بحث وزن در شعر نوحه بود. او گفت، در سرایش نوحه مبنا نباید وزن باشد، باید ضرب آهنگ مبنای شعر نوحه باشد. در ادامه، اشاره داشتند که تحرير های آوایی باید در ملودی گذاشته شوند. اوکتاب «موسیقی عاشورا» را برای مطالعه بیشتر در این باب معرفی کرد.