چهارمین کلاس از هفتمین اردوی آموزشی آفتابگردانها با عنوان «هم نوایی شعر و موسیقی» با حضور میلاد عرفانپور برگزار شد.
او ضمن تاکید بر ضرورت برقراری ارتباط میان شعر و موسیقی گفت: «موسیقی هدفمند بعد از تولید و انتشار با تعداد زیادی از مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند، این در حالی است که مخاطبان یک شعر پس از سروده شدن بسیار کمتر است. این ویژگی موسیقی یکی از دلایل اهمیت برقراری ارتباط موسیقی و شعر است» او همچنین عنوان کرد: «میزان تاثیرگذاری موسیقی بدون کلام در عین ارزشمندی آن، کمتر از موسیقی با کلام است همچنین مخاطبان کمتری نسبت به موسیقی با کلام دارد. در واقع شعر و موسیقی به هم گره خورده‌اند و کلام دلنشینی که با موسیقی تلفیق شده است مورد استقبال بیشتری قرار می‌گیرد.»
شاعر مجموعه شعر ناخوانده اظهار داشت: «اثر موسیقایی که از ترکیب شعر و موسیقی ساخته شده و خواننده آن را اجرا می‌کند، تصنیف نام دارد. تصنیف در معنای ادبی آن، شعری است که برای ملودی سروده شده است و گاهی اوقات بعد از ساخت ملودی و در برخی موارد همزمان با ساخت ملودی سروده می‌شود.» عرفانپور ادامه داد: « تصنیف‌ساز شخصی است که تصنیف و ملودی را همزمان می‌سازد و کسی که بعد از ساخته شدن ملودی برای آن تصنیفی می‌سراید، تصنیف سراست» عرفانپور خاطر نشان کرد: «تصنیف و ترانه با یکدیگر متفاوت هستند. ترانه معمولا در زبان محاوره سروده می‌شود در حالیکه تصنیف به سنت گرایش دارد. ترانه لزوما مطابق با ملودی از پیش تعیین شده سروده نمی‌شود اما شعری است که مناسب موسیقی و خوانده شدن است.» این شاعر تصریح کرد: « تصنیف مناسب برای ملودی، تصنیفی است که قابلیت انطباق با آن را داشته باشد. از کنار هم قرار گرفتن نت، نغمه تشکیل می‌شود و ترکیب نغمه‌ها ملودی را می‌سازد که شاعر با توجه به این نکات شعر را به گونه‌ای می‌سراید که خواننده بدون نیاز به تغییر وزن یا کوتاه و بلند کردن هجاهای شعر، به راحتی آن را اجرا می‌کند.» او اظهار کرد: «ملودی که در اختیار شاعر قرار می‌گیرد ممکن است همراه با شعری باشد که قبلا برای آن سروده شده یا افاعیل عروضی مناسب آن ملودی تعیین شده باشد؛ در این صورت کار شاعر برای سرودن تصنیفِ متناسب با آن آسان‌تر است. همچنین استفاده از کلمات مناسب و خوش‌آهنگ در ساختن تصنیف اهمیت فراوانی دارد.» او در رابطه با قابلیت انطباق ملودی و شعر گفت: «هماهنگی میان ملودی و شعر لازمۀ انطباق ملودی و شعر است. این هماهنگی باید در تکیه‌ها، مکث‌ها و وزن شعر رعایت شود. از طرف دیگر باید بین موضوع تصنیف و احساسی که موسیقی به مخاطب انتقال می‌دهد تناسب وجود داشته باشد.»
عرفانپور با اشاره به لزوم رعایت ایجاز به‌عنوان یکی از ویژگی‌های تصنیف، گفت: «در تصنیف فرصت شاعر برای رساندن مفهوم مورد نظر خود به شاعر کم است. تصنیفی که برای ملودی سروده می‌شود نباید طولانی باشد و شاعر باید از پراکنده‌گویی و پرداختن به تصاویر متعدد خودداری کند. ترجیع‌بند یا آنچه که در نوحه به آن گوشواره گفته می‌شود و باید با نغمه‌ای منطبق باشد، قابلیت تکرار شدن در ملودی را دارد.» او در پایان گفت: «خصوصیاتی که برای تصنیف گفته شد در مورد نوحه و سرود نیز به کار برده می‌شود. باید توجه داشت موضوع شعری که برای اجرای دسته‌جمعی یا همان سرود در نظر می‌گیریم باید پیرامون مسایلی چون ارزش‌های مشترک و موضوعات عمومی و جمعی باشد.»