در ادامه این اردو میلاد عرفان‌پور مدیر دفتر شعر موسسه شهرستان ادب درباره مقدمات شاعری گفت: شعر مانند یک موجود زنده است. این موجود زنده روح و کالبدی دارد. مهم‌ترین ویژگی یک موجود تاثیرگذاری اوست و روحی که موجب حیات او می‌گردد منبع تأثیرگذاری است. کالبد و جسم شعر لفظ، آرایه‌ها و ساختار شعر است و در کالبد شعر تعریف می‌شود اما روح شعر چیزی است که باعث تاثیرگذاری و ماندگاری آن می‌شود.
وی با بیان اینکه در ابتدای راه سرودن شعر چند سوال جدی برای شاعر مطرح می‌شود که باید پاسخ مناسب به آن‌ها داده شود، اظهار کرد: شروط ماندگاری یک شعر چیست؟ ما در زمان سرایش یک شعر چگونه متوجه شویم که شعر چقدر می‌تواند ماندگار و تاثیرگذار باشد؟ چرا برخی شعرها با اینکه از حیث فنی و کالبدی قدرتمنداند اما ماندگار نشدند؟ چرا شعرهایی داریم که از حیث مهندسی شکل و قالب و ظاهر مشکل دارد اما مردم با آن‌ها ارتباط برقرار کردند؟ تلاش داریم به این سؤالات در ادامه پاسخ بدهیم.
این شاعر برجسته با ذکر مثالی ابراز کرد: شعر معروف «بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا...» کاملاً مشخص است که از نظر قافیه مشکل دارد اما روح متعالی این شعر دست جسم و کالبد ناقص و ضعیف آن را گرفته و بالا کشیده است.
عرفان‌پور عنوان کرد: شاعر هنگام سرایش شعر از روح خود در شعر می‌دمد؛ شعر واجد قسمتی از روح شاعر می‌شود. حال اگر شاعر تهذیب نفس و خودسازی کرده باشد و روح خودش را متعالی کرده باشد روح شعر هم متعالی می‌شود.
وی با اشاره به اینکه شعرهایی وجود دارند که چندسالی برجسته می‌شود اما پس از چند سال و در طولانی‌مدت در جریان ادبی و حافظه شعری کشور از بین می‌روند؛ تصریح کرد: اگر شعر در زمان سرایش خود شاعر را متأثر کند و دل او را تکان داد مخاطب را نیز تکان خواهد داد. اگر شاعر احساس کرد که من شاعر با شخص قبل از این شعر تغییر کردم حتماً تأثیرگذار خواهد بود. شاعری که به فکر افزایش فالووردر اینستاگرام، شهرت یا سردمداری یک نحله ادبی و جریان ادبی باشد در همان جا می‌ماند و رشد نمی‌کند.
مدیر دفتر شعر موسسه شهرستان ادب گفت: شاعر اگر در مسیری که خدا می‌خواهد باشد در سرایش شعر نیز به وسیله خدا امداد می‌شود و خدا هدایتش می‌کند مانند وقتی که شاعری شعری گفته است که این شعر بزرگ‌تر از خود شاعر است و اصطلاحاً بزرگ‌تر از دهان شاعر است در اینجا مشخص است که این شعر از به او الهام شده است.
عرفان‌پور با اشاره به آیاتی از سوره شعرا بیان کرد: درباره سیره شاعری و اهداف یک شاعر می‌‌توان از ادبا و اساتید پرس‌وجو کرد اما نکات و حرفی که هیچ شکی در آن نیست و تماماً یقین است نکاتی است که در آیات قرآن کریم درباره راه‌ورسم شاعری آمده است. در عالم شعر الهام رحمانی و الهام شیطانی داریم. طبق آیات قرآن شیطان بر برخی شاعران وارد می‌شود و الهاماتی بود به آن‌ها می‌کند و شاعر پس از این الهامات رهبر گمراهان می‌شود. شاعر اهل تخیل است و اگر این تخیل بر پایه ایمان و حق نباشد سبب می‌شود با این تخیل در هر وادی سرگردان باشد و ثبات ایمان و عقیده نداشته باشد.
وی در تشریح صفات شاعر مطلوب طبق آیات قرآن گفت: شاعری که اهل ذکر کثیر ایمان و عمل صالح است و خدا را مرتب برای خود احضار می‌کند و وقتی ظلم می‌بیند سکوت نکند در هر موضوعی که شعر بگوید شعرش الهی است. شاعر مسلمان باید صدق کامل داشته باشد؛ آنچه شخص بر زبان می‌آورد در دل همان را داشته باشد این صدق است اما صدق کامل یعنی رسیدن به حق و حقیقت در دل و بر زبان جاری کردن آن.
شاعر مجموعه شعر «تماشایی»در تشریح شعر انقلاب اسلامی اظهار کرد: برخی بر این باورند شعر انقلاب اسلامی یعنی شعری که مستقیماً مربوط به وقایع و حوادث انقلاب اسلامی پرداخته باشد و برخی نیز تمام شعرهای سروده شده پس از انقلاب را شعر انقلاب اسلامی می‌دانند؛ اما به نظرم هر دو مورد اشتباه است، چون پسوند انقلاب اسلامی یک مبحث گفتمانی را در اینجا مطرح می‌کند. شعر انقلاب اسلامی در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی قابل‌قبول است و شعر لنقلاب اسلامی از خطوط قرمز عبور نمی‌کند و دغدغه انقلاب اسلامی دارد.
عرفان‌پور ضمن بیان اینکه شاعر قبل از اینکه شاعر باشد انسان است و وجود انسان ابعاد مختلفی دارد، عنوان کرد: انسان یک قدرت دریافت الهام دارند و یک قدرت بیان آن الهامات که جمع این دو در یک شخص شاعر می‌سازد. طبیعی است که شاعر باید از این دو نعمت در همه ساحت‌ها استفاده کند و در روزی که مواجهه عاشقانه با عالم دارد شعر عاشقانه بگوید؛ در روزی که یک مشکل و مسئله اجتماعی می‌بیند شعر اجتماعی و یا اعتراضی بگوید و یا شعر سیاسی و آئینی بگوید.
وی شاعر انقلاب اسلامی مترادف با شاعر زندگی معرفی کرد و افزود: شاعر مطلوب و الگو باید در همه حالات شاعر باشد و خودش را بایکوت نکند. برخی می‌گویند من فقط شعر عاشقانه می‌گویم یا فقط شعر برای اهل‌بیت می‌گویم. این کار شاعر را تک‌بعدی می‌کند و این شاعر، شاعر مطلوب نیست چون شاعر در جنگ حق و باطل نباید بی‌تفاوت و بی‌طرف باشد.