آفتابگردان ها به نقل از شهرستان ادب، نخستین روز اختتامیه اردوی دختران دورۀ پنجم آفتابگردان‌ها، عصرِ سه‌شنبه با حضور اساتید و کارشناسان شعر، در زیباکنار واقع در استان گیلان آغاز شد.
علی‌محمد مودب، مدیرعامل موسسه شهرستان ادب، در اولین کلاس از مجموعه کلاس‌های این اردو، ضمن پرسش از شرکت‌کنندگان پیرامون چکیده‌ای از آن‌چه در دو اردوی قبل از ایشان شنیده بودند، صحبت‌های خود را با موضوع «جهان شاعر» آغاز کرد و پرسید که: «ما به آن‌چه می‌خواهیم بنویسیم فکر می‌کنیم یا تنها آمده‌ایم که کتاب بخوانیم؟» و افزود: «اگر معیار ما این باشد که کتاب بخوانیم، بدیهی‌ست که فرصت آن را نداریم که تمام کتاب‌های رشتۀ مورد علاقه‌مان را بخوانیم. باید فکر کنیم که اصل مأموریت ما چیست!»
او ضمن قرائت سورۀ کوثر، به تاریخچۀ حضور پیغمبران اشاره کرد و از شکنجه‌ها و بلاهایی که انسان‌ها بر ایشان روا می‌داشتند گفت و اظهار داشت: «نسبت ما با آفریننده و طبیعت اهمیت دارد و کتاب خواندن غرض نیست. این‌طور نیست که اگر من همۀ کتاب‌های خوب جهان را بخوانم، شاعر خوب و تازه‌ای می‌شوم. هستی، کشتارگاه بسیار تمیزی‌ست که پدیده‌ها در آن جان می‌گیرند و کمی بعد نابود می‌شوند.»
مودب با بیان اینکه همۀ پدیده‌های عالم هستی می‌آیند و وظیفه‌شان را انجام می‌دهند، اما انسان معمولاً کاهلی می‌کند، گفت: «امام رضا(ع) فرمودند که گل نرگس را حتما ببویید. در گل‌ها نفع است. کارش را انجام می‌دهد و بعد خشک می‌شود و می‌ریزد. اما قسمتی از عالم به ما سپرده شده و اختیار آن دست ماست، ولی به هدر می‌دهیم.»
مدیرعامل شهرستان ادب، با اشاره به اینکه لازم نیست برای آن‌که جهان را درست کنیم، دن‌کیشوت باشیم، افزود: «بهتر است معانی مختلف لحظه‌هایمان را دریابیم. وظیفۀ ما به‌عنوان شاعر این است. فکر کنید که این همه در دانشگاه درس خواندیم، چند جمله به یادمان مانده؟» و ضمن یادآوری خاطره‌ای از زمان دانشجویی خود به این جملۀ کلیدی که از یکی از اساتید سال‌های دانشجویی به یاد داشت اشاره کرد که: «کارهای بزرگ واقعی در مقیاس کوچک انجام می‌شود.»
مودب دختران آفتابگردان را به جدیت در امور ترغیب کرد و با توجه به مکان زیبای برگزاری اردو، یادی از نیما یوشیج کرد که مکتب خراسانی را به طبیعت برگرداند.
او گفت: «نیما از تک‌معنایی سنتی شعر، به چند معنایی ورود می‌کند. با رویکرد به طبیعت، جامعه هم خیلی راحت با طبیعت در می‌آمیزد. متاسفانه امروز حرف‌ها و نظریه‌ها و شعر نیما نشنیده مانده. آن‌قدر آب را گل‌آلود کردند که خود حرف‌های نیما شنیده نشد.»
مودب ادامه داد: «رویکرد به طبیعت و جامعه مانع از خودمحوری شاعر می‌شود. خودی که متفکران بزرگ به آن دعوت می‌کنند در تعامل با طبیعت، تاریخ، اجتماع و مذهب شناخته می‌شود که این با خودمحوری متفاوت است.»
وی در پایان گفت: «هیچ‌کس در این دنیا نگران شما نیست و به جای شما زندگی نمی‌کند. علیه مفاسد و انحرافات و طاغوت‌های درون و بیرون بجنگید و در هر قصه‌ای در دنیا ادعا کنید و برای ادعایتان دعا کنید.»