کفن‌پوش‌ها آسمان را گرفته‌اند
و باران
روزی چند اخبار
اعلام می‌کند که رفته‌ای
صبر خرداد
همان نیمۀ راه تمام شد
پرچم سفید را
بر پیشانی دنیا انداخت
و زمین آن‌قدر گرد شد
تا به خانه‌ات برسی

نیستی
اشک‌هایم در خواب راه می‌روند
و پنجره
اولین دهانی‌ست که باز می‌شود
به آه

نقد:
شاعر در این اثر توجّهی جدّی به مقولة تصویرسازی دارد و از صورت‌های مختلف خیال‌ورزی بهره گرفته است، گرچه این تصویرها صد در صد بکر و تازه نیستند امّا برای شاعر جوان، نقطة قوّت محسوب می‌شوند.
شاعر گرچه تلاش کرده از مستقیم‌گویی بپرهیزد امّا اشارات او به گونه‌ای است که مستقیم و سرراست، شعر را به امام خمینی و عروج ملکوتی ایشان می‌رساند. اگر در این مسیر شاعر به جای اشارة سرراست به سراغ نشانه‌گذاری غیر مستقیم می‌رفت، می‌توانست اثری هنرمندانه‌تر بیافریند، گرچه در همین حد نیز تلاش وی ارجمند و ستودنی است.
از دیگر سو، شعر دارای دو بخش است که تا حدّ زیادی از هم مجزّا هستند. چهار سطر پایانی شعر، تصویری زیباست که ایرادی بر آن متصوّر نیست امّا در کلّیت از مابقی کار منفک است و می‌توان آن را کاری کاملاً مجزّا دانست.
در مجموع به عنوان شعری سپید در عرصة محتوای ارزشی و انقلابی، کاری قابل قبول، خصوصاً برای شاعری جوان است.