در باغچه رویید امسال
یک بوته‌ی زیبای پیچک
چسبید از دیوار محکم
تا رفت بالا نرم نرمک

با برگ‌های شکل قلبش
پوشاند او دیوار ما را
لم داد روی دوش دیوار
گل داد آن بالای بالا

آنجا برای پیچک ما
یک اتفاق جالب افتاد
با کاج تنهای خیابان
دیروز دست دوستی داد

***
بازگشت چلچله
صدای رود.
لحظه‌ی بلوغ دانه‌‌ای
در شکاف صخره‌ای کبود.
قارچ‌های جنگلی که بعد رعد و برق
از میان خنده‌های خاک
سرزده.
هر کدام‌شان،
اتفاق تازه بود
شاعرانه بود.
من ولی
فکر می‌کنم
اتفاق تازه‌ی بهار
لحظه‌ی تولد جوانه بود.‌
________________________________________
نقد شعر:
نقد شعر کودک و نوجوان به تخصصی جدی نیاز دارد تا منتقد این عرصه، بنا به دانش خود، از زاویه دید کودکان و نوجوانان، شعر رو بخواند و مورد بررسی قرار دهد. اما بنا به آن‌چه در ذهنم است، پاره‌ای از گفتارها را تقدیم می‌دارم‌.
انتخاب وزنی روان، با مصرع‌های کوتاه، بیانگر آن است که شاعر، وقوف کامل به کاری که می‌کند دارد و آن‌گاه، سلیس نوشتن و همچنین روایت جذابی که از سر اتفاق، به همین روزهای بهاری می‌پردازد، همه و همه از ویژگی‌های این دو اثری‌ست که به دو گروه سنی کودک و نوجوان تعلق دارد.آن‌چه بسیار نمود خوبی دارد و سبب شده به شاعر، حرفه‌ای نگریسته شود، تسلط و توجه به سالم‌نویسی و عدم محاوره‌نویسی هست که خوشبختانه در هر دو کار بانو زهرا عراقی دیده می‌شود. از تفاوت‌های آشکار میان دو شاعر نابلد و کاربلد در این ژانر، ‌نخستین‌اش شکل درست‌ِ نوشتن، یعنی عدم استفاده از کلمات شکسته، در سروده‌ی شاعر کاربلد و سرودن با واژه‌های محاوره توسط شاعر ناشی‌ست. این کار از آن‌ چنین مهم است که برخی شاعران بزرگسال، به تصور سادگی کار، با محاوره‌نویسی می‌آیند به میدان شعر کودک و نوجوان، این‌جا دقیقا اولین خطای‌شان رخ می‌دهد ‍و بر اهالی اینکاره‌ی شعر کودک و نوجوان ثابت می‌شود که آن شاعر، بهتر است برای بزرگسالان بنویسد و پا در کفش دیگر هنرمندان و فرهنگوران نکند‌.
اما دو شعر بهارینه سرکار بانو، حاکی از دوستی شاعر با طبیعت است و انگاره‌ی «خوب دیدن پیرامون» مشخصه‌ای‌ست که این شاعر در خود پرورده است.
در واقع همان دقتِ نگاهی، که یک هایکونویس ژاپنی باید داشته باشد را ایشان دارد، رسیدن دست دوستی پیچک، به بلندای تنهایی کاج، حاصل دقیق بودن اوست، که علاوه بر این تصویر زیبا، شعر دو کاج زنده‌یاد استاد محبت را هم تداعی می‌کند. البته که این کاج بر اثر ماجرایی عشقی تنها مانده است. این نوع نگاه شاعرانه، به رغم فاصله‌ی فهم بین کودک و بزرگسال، برای کودک و نوجوان نیز بسیار بسیار لذت‌آفرین است، چنان‌که در اثر خواندیم، بی‌آن‌که مستقیما، به صفر تا صد داستان اشاره شود، ماجرا را به ذهن مخاطب القا می‌کند، بی آن‌که دشواری‌ کار، تعللی در فهم‌رسانی ایجاد کند.
در کار دومی نیز، دقیقا پیوند روح شاعر با طبیعت رو به تماشا می‌نشینیم، گویی زهرا عراقی گوشی‌اش را برداشته و کلیپی تازه از چمن‌زار زیبایی که باید رُستنگاه سبزینگی و جوانه‌ها باشد، تهیه کرده و با مخاطبین کم سن و سالش به اشتراک گذاشته است. اگرچه شعر دوم برعکس کار نخست، پیام کلی آن‌چنان درخشانی ندارد و پایان ماجرا چنگی به دل نمی‌زند!
به باور من، پایان‌بندی کار دوم می‌توانست بسی غافلگیر کننده‌تر باشد که نیست. اما باید اذعان کنم پس از چندی، در این حوزه، دو کار متفاوت و خوب خواندم، برای شاعر عزیز، آرزوی موفقیت بیش از پیش دارم‌. بادا که درخشش ابدی ذهن پاکش را، در ایمان و عشق به اکران بنشینیم.