گرچه در ظاهر به تو بی‌اعتنایی می‌کنم
با غزل‌هایم برایت دلربایی می‌کنم
تا در آن دنیا برای تو غزل‌خوانی کنم
شعرهایم را کنارم مومیایی می‌کنم
دست بر دامان کوی رفتگان کردی مرا
از گذشته خاطراتت را گدایی می‌کنم
تا به تو ثابت کنم از هر کسی عاشق‌ترم
با رقیبان در غزل زورآزمایی می‌کنم
با همه پای تو جنگیدم، به این منوال، من
از مغول هم بیشتر کشورگشایی می‌کنم
عاقبت روزی تو را می‌دزدم از دست رقیب
فاش می‌گویم که من آدم‌ربایی می‌کنم
روسری را از سرت وا می‌کنی می‌سوزم و
چشم بد دور، عاقبت کاری کذایی می‌کنم
هیس! من از جبرئیل این بیت‌ها را می‌خرم
بینمان باشد که کار مافیایی می‌کنم
در قیامت هم اگر گفتند: معبود تو کیست؟
ناگزیر از چشم‌هایت رونمایی می‌کنم
رعیتی بودم که بعد از دیدنت، چندی‌ست در
سرزمین شعرها فرمانروایی می‌کنم
________________________________________
نقد شعر:
شاعر جوان همواره در خلال انجمن‌ها و نقدهای شعری با دو مفهوم روبه‌روست: به قوّت شاعران کهن شعر گفتن و شاعر معاصر بودن. یعنی از طرفی این انتظار هست که شاعر در عین استحکام زبانی و بیانی، تازه بسراید و فرزند زمانه باشد و از مفاهیم نو سخن بگوید.
در واقع، این دو مفهوم، مفاهیمی هستند که هر شاعری پس از نیما با آن روبه‌روست و منحصر به یک شاعر و دو شاعر یا یک انجمن و دو انجمن نمی‌شود. این معضل را هم به کار اضافه کنید که در سال‌های نخست شاعری، معمولاً جانب هر یک از این دو را گرفتن، دیگری را تضعیف می‌کند.
محدّثه کریمی به احتمال زیاد در سال‌های نخست شاعری است و از آنجا که سعی داشته است جانب نوگرایی را بگیرد، از استحکام زبانی دور افتاده است. نه اینکه اشکالات زبانی و دستوری در کار او فراوان باشد، نه، امّا غلظت ترکیب‌سازی‌ها و پیوند کلمات با یکدیگر چنان نیست که از یک شاعر قدرتمند انتظار می‌رود.
شاعر آن‌قدر رقم زدن تصاویر و مفاهیم نو را دوست داشته که صرف رسیدن به هر کدام از آن‌ها، به بیت رضایت داده است. نگاهی به قوافی بیندازید که چگونه هر کدام از شدّت نوگرایی برق می‌زنند: مومیایی، کشورگشایی، آدم‌ربایی، کذایی، مافیایی، رونمایی، فرمانروایی. شاعر برای به ثمر نشاندن هر کدام از این قوافی راه چندان سختی در پیش نداشته است و چون قافیه‌اش خاص بوده، انگار می‌کند که به خواسته‌اش رسیده است. این یک مرحلۀ گذار است و شاعر با ممارست می‌تواند از آن عبور کند.
شاعر ما شدیداً نیازمند مطالعۀ اشعار کهن است. در این مرحله، مطالعۀ اشعار حافظ و سعدی، می‌تواند برای او کارآمد باشد.