غلامرضا بکتاش شاعر خوب ملایری، متولد اردیبهشت سال 1352 و ساکن و مربی کانون پرورش فکری ملایر است. همچنین سردبیری مجله خوب و نام آشنای کیهان بچه ها را برعهده دارد. از او تا کنون بیش از شانزده عنوان کتاب از جمله  «رو نویسی از بهار» ،  «آفرین به آفتاب» ،  «ازماه با خبر باش» ،  «خدا را دعوت کنیم» ،  «دعای باران» ،  «نوجوانی درخت کاج» ،  «آسمان بدون نون»  و «کلاغ میله میله»  منتشر شده است. 

و تاکنون جایزه هایی چون: کتاب سال سلام بچه ها، کتاب فصل، جشنواره ی مطبوعات کودک و نوجوان و غیره… را از آن خود کرده است. همچنین چند دوره داور  جشنواره بین المللی شعر فجر نیز بوده است. 

در ادامه پرونده شعر کودک و نوجوان، به گفتگو با این شاعر موفق و نام آشنای عرصه شعر کودک و نوجوان نشستیم و از او خواستیم شاعران جوان این عرصه را راهنمایی کند.

درادامه گفتگوی ما با این شاعر توانمند را بخوانید:

ضمن عرض سلام و تشکر از همراهی شما، بگویید آیا هر شاعری می‌تواند شاعر کودک و نوجوان باشد؟ يا به عبارتی یک شاعر کودک و نوجوان باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

با سلام

وقتی میگوییم شاعر کودک اول باید تکلیفمان با شعر روشن باشد بعد با کودک و نوجوان.

بنظرم همانطور که همه توانایی شاعر شدن را ندارند؛ توانایی ارتباط با مخاطب کودک را هم ندارند  بنابر این شاعر  کودک کسی‌ست که برای کودکان میسراید و در حد حوصله کودک شعر می‌نویسد.  شاعر کودک و نوجوان هم قد کودکی و نوجوانی ماست. او ملاکها و معیارهای شاعرانگی را بواسطه اینکه برای کودکان میسراید نادیده نمی‌گیرد. متاسفانه خیلی از شاعران کودک شاعرانگی را فدای کودکانه بودن سروده هایشان میکنند در صورتی که شعر کودک یعنی هم‌زمان شاعرانه و کودکانه نوشتن.

ویژگی های اصلی یک شاعر کودک نوجوان  دقت، انرژی، کنجکاوی و کوله باری از خاطرات کودک و نوجوان است که نسل به نسل میشود آنها را تازه نوشت.

 برای این که شعرهاي کودک و نوجوان بهتری داشته باشیم باید چه نکاتی را رعایت کنیم.

 شاعران  نباید کودکان و نوجوانان را دست کم بگیرند. با هر سوالی که کودکان می‌پرسند و نتیجه کنجکاوی آن‌هاست،  میشود شاعرانه بر خورد کرد. شاعران کودک و نوجوان نباید تنبلی کنند؛ نباید فقط ملاک موفقیتشان جشنواره و کارت هدیه باشد.   شاعر کودک برای رسیدن به شعر ناب کودک و نوجوان باید وقت بگذارد، رنج ببرد، شب بیداری بکشد و...  تا روشن بماند.

شعر کودک و نوجوان قوی شعری ست که شاعرانه وهمراه با کشف کنجکاوی و سرشار از معجزه کلمات باشد. کلماتی که کودکان از خواندن و شنیدنشان لذت ببرند و البته به اندیشه برسند.

شعر بی انگیزه و بی اندیشه  کودک را خسته میکند. یک شعر موفق مانند اتفاقی علمی در زیر میکروسکوپ، یا همانند ستاره ای در کهکشان است که کودکان با تلسکوپ آنرا رصد کنند و لذت ببرند، کلمه یاد بگیرند و نگاه نو به جهان را بیاموزند. 

مطالعه چه کتاب‌هایی می‌تواند به موفقیت بیشتر شاعران کودک و نوجوان در این عرصه کمک کند.

مطالعه  قدم اول رسیدن به کشف است. قدم اول جهان بینی ست. اما مطالعات  یک شاعر کودک و نوجوان،  تنها در کتاب خواندن خلاصه نمی‌شود. بلکه مطالعه شاعران کودک و نوجوان مشاهده کتابی بی‌پایان  است. شنیدن کتابی بی‌پایان  است. دریا، کوه، درخت، حشره، کرم و...   کتابی  بی پایانند. شاعر کودک و نوجوان که باشی باید این کتابهارا بخوانی.  تخیل کتابی ست که پنجره های بیشتری را در ذهن باز می‌کند. شاعر کودک ادا در نمی‌آورد. شاعر کودک  شعر های جهان هستی را کشف می‌کند و میسراید و قاب می‌کند. شاعر کودکان جهان را کودکانه می‌بیند و جهان از نگاه کودکان همیشه شاعرانه ست.

فوت کوزه گری شعر کودک و نوجوان چیست؟

شاعر کودک  جادوگر نیست. نمیشود یک شبه برای یک نسل اندیشه و تخیل و کلمه  موسیقی و عاطفه تولید کرد. فوت شعر کودک، کودک ماندن است. ادا در نیاوردن است. تقلید نکردن است. گوش نکردن به چار چوبهای کلیشه‌ای ست. فوت کوزه گری شعر کودک معجونی از جادوی تخیل و کشف تازه  و دوری از تکرار است. فوت شعر کودک  محاوره ننوشتن است و تا شاعر کودک تلاش نکند، مطالعه نکند و شعر نخواند  به هیچکدام نمی‌رسد. 

هرنکته و سخنی که به عنوان یک استاد باید خطاب به شاعران جوان کودک و نوجوان بگویید...

لطفا به کشف و نگاه تازه شاعران احترام بگذاریم و نخواهیم همه مانند ما شعر بگویند. چرا از کشف و فلسفه و اندیشه در شعر کودک دور می‌شویم؟    

چرا کودکان را جدی نمیگیریم و آنهارا نمیشنویم؟ 

شاعر کودک خدای کودکان نیست! شاعر کودک کسیست که جهان و عشق و مهربانی و خدا رابا نگاه تازه به کودکان معرفی می‌کند.