شاعر آیینی دنبال واژگان مد شده نیست و شان واژه را مورد توجه قرار می‌دهد؛ چرا که برخی از واژه‌ها شانیت ورود به شعر اهل بیتی را ندارند.

استفاده از کلیدواژ‌ه‌ها در ادبیات آیینی به صورت ویژه مورد توجه قرار می‌گیرد.

معرفت نسبت به ائمه اطهار (ع) سبب می‌شود که شاعران از برخی کلمات نادرست که مفاهیم‌ منفی را به مخاطبان انتقال می‌دهند، در شعر اهل بیت (ع) پرهیز کنند. شاعر نباید از واژه‌هایی که در حوزه شعر اهل بیت (ع) دارای شانیت مورد نیاز نیست، استفاده کند؛ چرا که واژگان باید توسط شاعران مورد واکاوی قرار داده شود.

شاعران آیینی با نگاه معرفتی خود معتقدند که اشعار مرتبط با ائمه اطهار (ع) به آنها هدیه داده می‌شود؛ به همین علت اشعار آنها به شیوه مطلوبی در میان مخاطبان نفوذ کرده و آنها را به سمت معارف دینی حرکت می‌دهد. شاعران آیینی باید قبل از بیان اشعار در مورد ائمه اطهار (ع) آموزه‌های مورد نیاز حوزه شعر آیینی را فرا گرفته تا در انتقال مفاهیم و محتوا به مخاطبان با مشکل مواجه نشوند.