دفتر شعر

می چینم زخم از تن آیینه 

گُل می ریزم به دامن آیینه 

رفتی و شد از غم جدایی تاریک 

چشمان همیشه روشن آیینه 

هِی در گوشم قصّه ی دوری می خواند 

هِی با نفرت خیره به چشمم می ماند 

می گفت تو را رها کنم تا بروی 

دریا زده را از خشکی می ترساند. 

در حسرت باران دعا خواندیم اما

باران که آمد چتر ها را باز کردیم...

#امیر_عباس_بختیاری

ای لبت شیرین تر از انگور و احلی مِنْ عسل
بوسه می خواهد لبم حی علیٰ خیرالعمل

شیطنت های نگاهِ خیره سر تر از خودت
دردِسر های مرا کرده به خونِ دل بدل

باز با اهل محل سرگرم گفتن می شوی
با منِ دلداده اما بی محلی،بی محل

التفاتی نیست از او سوی ما دلدادگان
صحبتی،اخمی،نگاهی،گوشه چشمی لااقل

دیدم او را مو پریشان می گذشت از کوچه ای
ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ يا أَيُّهَا ال...

#امیر_عباس_بختیاری

صندلی اتاقم

غصه داره نشسته

برای اینکه دیروز

افتاده پاش شکسته

رفتم پیشش نشستم

دس کشیدم روی پاش

جیغی زدو ب من گفت

دردم میگیره یواش

گفتم که صندلی جون

دوست بابام نجاره

امروز میاد خونمون

دارو برات میاره

اون خیلی مهربونه

همیشه هم میخنده

با چکشو چن تا میخ

زخم تو رو مینده

از صبح تا شب هی به ما آمار دادند
آمار، از ارزانی بازار دادند

با وعده های عالی و زیبا و پرشور
دائم به ما سرمایه سرشار دادند

از مهربانی با سعودی دم زدند و
هی تکیه بر "الجار ثم الدار" دادند

تا اندکی از حق ما را پس بگیرند
دادند، مثل دوره قاجار دادند...

گفتند کل پولمان را پس گرفتیم
بعدا ولی گفتند یک مقدار دادند!

مجموعه های هسته ای را جمع کردند
جایش به ما لبخند معنادار دادند

دشمن جدا کرد آنچه را دید و پسندید
اینها به دشمن اندکی هشدار دادند

یک دفعه یک خودکار را پرتاب کردند
اینگونه دشمن را شدید آزار دادند!

دیدند بد شد! تا که ناراحت نباشند
بردند آنها را وطن، ناهار دادند

صبحش برای دوستان سنگک گرفتند
شب هم به آنها بالش و شلوار دادند!

آخر به پاداش ضررهایی که کردیم
یک یک به مسئولانمان اُسکار دادند

ان یـکاد و آیـت الـکـرسی بـخوان و هـل اتـی را
دیـده ی دنیا به خود میبیند امشب مـرتـضی را

از تــمـــام خــلــق بــرتـــر آفـریـد اورا خـدایــش...
در وجـود او بــه جــــا آورده حـــد مـنـتـهـــــا را!

از کـرامـاتـش هــمین بـس که جـهانـی دارد از او...
حـضـرت عـبـاس و زیـنـب؛ یـا شـهــیـد کـربـلا را

لایـق ایـن خـانـه قـبـل از او نـبـوده هـیچکس که...
کـــعــبـه در آغـوش مـیگیرد فـقـط شـیـر خــدا را

قلعه ی خیبر به خود میلرزد امشب، کافران هــم!
فـاطـمـه در بـطـن دارد جـانـشـیـن مـصـطـفـی را!

اقـتـدا مـیـکـرده اورا هـرکـجـا هـم عـادلی هـست...
ای بـنـازم ایـن چـنـیـن مـولا و سـرور، مـقــتـدا را

آه ای چـــاهِ پـر از غـم، طـاقــتـت را بـیـشـتـر کـن...
تــاب بـــایـد آوری دشــنـــام و کــذب و افــتــرا را

اُف بــه دنیایی که دسـت مـرد میبندد بـه ظـلم‌ و...
مـیکـنــد تـحـمــیـل بـه ابــدال حــق هــم انـزوا را!!!

گـــرچـه ضربت میخورد یک روز هم این مـاه اما...
خـوانـده عـالم هم بـرایـش ان یـکاد و هـل اتـی را

#طاهره_اباذری_هریس 
#طاهره_الف_هریسی 
#پیشکش‌به‌ساحت‌مقدس‌مولایم
#تحفه‌ی‌شاعران‌فقط‌شعر‌است
#عیدتون‌مبارکا
#وان‌یکاد‌بخوانید‌که‌علی‌می‌آید

#شعر_امام_علی (ع)

کعبه میخواست در آغوش تو معنا بشود
قبله اش در جهت چشم تو پیدا بشود

بعد از آن سمت تو چرخاند همه دلها را
تا زمین مات، زمان محو تماشا بشود

لن ترانی همه پاسخ پرسشها بود
پرده افتاد مگر راز هویدا بشود

کعبه می‌خواست همه خوب بفهمند تو را
خواست تا اسم علی ورد زبانها بشود

آمدی حامی و هارون پیمبر بشوی 
تا که جبران غم و غصه ی موسی بشود

آمدی عید پراکنده کنی, دست به دست
آمدی , شوق غدیر از تو شکوفا بشود

جز خودت نیست کسی در همه ی عالم تا 
لایق عشق اهورایی زهرا بشود

عشق تو در شریان همه هستی جاری ست
و زمان خواست چنین، "عشق" تو افشا بشود

بعد توحید و معاد آمده بودی که فقط
سومین اصلِ یقین از تو مهیا بشود
 
خاک، آبستن یک معجزه ی دیگر بود
خواست تا مهد نفسهای مسیحا بشود

تا تَرَک هست برین کعبه کجا "حقٌ علي"
می تواند به شَک و شایعه حاشا بشود؟

گشته بغضش چو مَمات و شده حُبّش چو حیات
تا علي اصل تبرّا و تولّا بشود

چاه از عمق غمت داشت ترک برمی داشت
هر چه می خواست کنار تو شکیبا بشود

از زمانی که به دست هوس و کفر افتاد
خنجر از شرم تو می خواست زمین وا بشود

با نگاه کَرَمت کاش غمِ تلخِ فراق 
صبح بارانی یک جمعه, مداوا بشود...

 #سارا_رمضانی 
#عاطفه_جعفری
#راضیه_جبه_داری
#نعیمه_آقانوری
#معصومه_اسکندری
#سهیلا_طاوسی_فرد
#الناز_صحرائیان
#افسانه_سادات_حسینی
#آرزو_کبیری_نیا
#رویا_باقرزاده

شعر دسته جمعی شاعران دوره پنجم آفتابگردان به مناسبت میلاد #حضرت_امیرالمومنین_علی_علیه_السلام

کعبه شکفت با قدم نو بهاری اش
پیداست از شکاف تنش بی قراری اش

باغ خدا که میوه ی دلتنگی اش رسید
یک آن شکفت غنچه ی سرخ اناری اش

چشمی گشود و نور علٰي نور آفرید
تکثیر شد ادامه ی آیینه کاری اش

اين كودكي كه آمد و آنگونه جان گرفت
تيغ عدالت از غضب ذوالفقاري اش

حق با علي(ع) ست در همه ي مُلك لا فتي
شهره است در تمام جهان حق مداري اش

صد کهکشان ز خط افق می کند طلوع
هر شب به شوق شیوه ی شب زنده داری اش

سيراب ميكند همه ي دشت را فقط
با يك نگاه از صفت چشمه ساری اش

مولا علی ست شاعرمان کرده عاشقان
سرچشمه ای که شعر شده رود جاری اش

ای مستی مدام که در سینه ی منی
با هر تپش بگو به جهان، دوست داری اش

#

یک روز می رسد کسی از نور مرتضی
عالم نشسته است به چشم انتظاری اش

به قلم خانمها：
#زهرا_جودکی🌻
#فاطمه_عارف_نژاد🌻
#شیوا_فضل_علی🌻
#حدیثه_هاشمی 🌻
#زهره_دلیلی🌻
#عفت_نظری🌻

انگار کتیبه ی دعا می بوسم
یا یکسره شربت دوا می بوسم

تو پشت سر منی، من اما دارم
از آینه ی بغل تو را می بوسم

الهه صابر

#ولادت_امام_جواد 
#بانوان_دوره_ششم
#بداهه 

صفای گنبدت آمد به یادم 
اگرچه دورم از تو , باز شادم ؛
خراسانی است گنجشک دل من 
دخیل غربت باب الجوادم....
#افسانه_سادات_حسینی

با گناهان تازه امده ام
باز از این جهان بریده شدم
جود و احسانتان به من كه رسید
آبرو دادی و خریده شدم
#نگین_نعمت_الهی

ای رسم تو جود و نام پاک تو جواد 
در روز ولادت تو قلب همه شاد
از ما و تمام عرشیان بر تو سلام 
جز عشق تو و اهل تو در قلب مباد...
#نعیمه_اقانوری 

دلم امشب شده اینقد؛ کوچولو
واسه گنبدای زرد دوقلو
#مرضیه_جبه_داری

با همین عکس و نشان کاظمین
رفته دل تا آستان کاظمین
با دو خورشید از جهان دل می برد
خوش به حال آسمان کاظمین
#معصومه_اسکندری

در عمق دلم هول و ولا افتاده
چشمم به دو گنبد طلا افتاده
با دیدن گوشه گوشه ی زیباییت
دل یاد ضریح کربلا افتاده...

دستان سخاوت خدایی هستی!
درهای جهنم و جفا را بستی
هر معجزه از چشم تو برمی آید ؛
بین الحرمین را به هم پیوستی...

#فاطمه_پورحسن_آستانه

چه ساده
شكوه برج هاى دوقلو را به سخره مى گيرد
دو خورشيدى كه
در كاظمين روييده!
#فرناز_کریمی

"من ماندم و چشمی نگران بعد از تو"

صد حرف نگفته بر زبان بعد از تو

آتش به دل ستاره ها افتاده

محشر شده چشم کهکشان بعد از تو

#سمیه_صفدری

نگااه پنجره اي باز شد به سوي تنت
و ديد رفته به تاراجِ باد پيرهنت

که باد هيزِ خزان دستِ سخت و سردش را
کشيده است به گرمي،به نرميِ بدنت

و باز پنجره مي ديد از ميانه ي مِه
که گوشه گوشه ي اين باغ مي رود سخنت

تمام باغ تورا ديد با لباسِ خزان
درست لحظه ي از شرم شعله ور شدنت

تو شرم مي کني و سرخ مي شوي کم کم
غروب ها که شفق شعله مي کشد به تنت

و ديد بعدِ خزان نوبت زمستان است
چه برف ها که به جانت نشست و شد کفنت

#امیر_عباس_بختیاری

خوب است که بی قرارتر برگردد

دلخون برود انارتر برگردد

پاییز که اندیشه ی رویش دارد

باید برود بهارتر برگردد

#عفت_نظری